”Harapan Baru” Ucapan Dasar Presiden Dato’ Seri Dr. Wan Azizah Wan Ismail
Dilulus terbit pada Saturday, November 29 @ 23:30:00 MYT oleh TokPenghulu
Oleh Dato’ Seri Dr. Wan Azizah Wan Ismail

Para Perwakilan dan Pemerhati sekalian,

Assalamualaikum w.b.r, salam sejahtera.

Syukur alhamdulillah ke hadrat Allah swt kerana dapat kita bertemu sekali lagi bagi mengadakan Kongres keADILan 2008. Sejak Kongres di Negeri Sembilan tahun lalu, pelbagai cabaran dan perubahan telah berlaku kepada parti kita dan juga negara. Justeru, Kongres kali ini adalah peluang untuk kita menilai pencapaian dan memetakan masa depan parti kita dalam menjana Harapan Baru untuk Malaysia.

PKR – Parti Untuk Semua

KeADILan telah memainkan peranan yang signifikan dalam reformasi politik, sosial dan ekonomi negara. Malah dalam muafakat Pakatan Rakyat bersama Pas dan DAP; kita hanya setapak sahaja lagi untuk membentuk sebuah kerajaan baru. Namun sebelum itu, izinkan saya mengambil sedikit masa menekankan prinsip keadilan yang menjadi asas kepada perjuangan parti. Nilai keadilan merangkumi segala aspek kehidupan dan ia tuntas dengan ajaran Islam serta keluhuran agama-agama lainnya.

KeADILan tertubuh hasil dari hasrat perjuangan dan doa rakyat yang inginkan perubahan dalam politik negara. Agenda kita adalah agenda rakyat. Gerakan kita adalah gerakan parti politik yang berlandaskan sistem demokrasi. Justeru kita tidak akan mampu mencapai kemajuan sekiranya kebebasan berfikir dan hak untuk mengemukakan pandangan dinafikan. Kita harus mengekalkan fikrah murni dan menggilap semangat juang dan budaya kerja profesional. Setiap ahli harus mempunyai semangat juang yang kental, langkah gerak cergas, hemah bertindak dan santun berbicara.

Agenda reformasi telah menjadi inspirasi dan harapan kepada setiap rakyat Malaysia. Kita suburkan semula obor perjuangan yang dinyalakan tokoh-tokoh besar negara; Dr Burhanuddin al-Helmy, Dato Onn Jaafar, Ahmad Boestamam, Datu Mat Salleh dan Rosli Dhobi.

Saudara saudari sekalian,
Satu dekad berlalu sejak gelojak September 1998. Kita kenangkan jasa dan pengorbanan semua- termasuk yang meninggalkan kita. Dan kini, kita berhadapan dengan cabaran baru. Parti Keadilan Rakyat perlu lebih mantap; merangkumi semua kaum dan wilayah. Perlembagaan Parti perlu dikemaskini; dan saf pimpinan parti harus lebih berwibawa, peka dan bertanggungjawab. Maka untuk maksud tersebut, satu konvensyen khas akan diadakan pada akhir Febuari, insyaAllah.

Pilihanraya Umum ke-12: Satu Kejayaan Gemilang bagi Parti kita, Pakatan Rakyat, dan Fajar Baru untuk Malaysia

Pilihanraya Umum ke-12 yang lalu dianggap oleh pemerhati politik tempatan dan luar negara, sebagai tsunami politik. Parti kita berjaya memenangi 31 kerusi Parlimen dan 42 kerusi Dewan Undangan Negeri. Bersama dengan PAS dan DAP, kita berjaya menghalang UMNO-Barisan Nasional daripada mencapai majoriti dua pertiga di Dewan Rakyat dan menubuhkan Kerajaan Negeri Selangor, Kedah, Pulau Pinang, dan Perak di samping menyaksikan Umno tersungkur di Kelantan.

Tuntutan reformasi pilihanraya mencapai kemuncak melalui Perhimpunan Bersih 10hb November 2007. Perwakilan rakyat dari seluruh pelusuk negara menuju ke Istana Negara bagi menyerahkan memorandum memohon kepada Duli Yang Maha Mulia Yang Di-Pertuan Agong untuk campurtangan bagi memastikan pilihanraya yang bebas, adil dan bersih.

Tuntutan Bersih tidak mendapat perhatian sewajarnya malah Suruhanjaya Pilihanraya kekal berpihak kepada BN, perjalanan pilihanraya yang tempang dan tercemar, daftar pemilih yang gagal dikemaskini, penyalahgunaan jentera kerajaan yang tidak terkawal dan media menjadi alat propaganda picisan dan fitnah oleh Umno dan BN. Alhamdulillah kita bersyukur kerana tekanan dan serangan bertubi-tubi tidak berupaya mengabui mata majoriti rakyat. Hari ini kita melihat parti-parti komponan BN kucar-kacir, menuding jari dan bercakaran sesama sendiri kerana bukan sahaja mereka belum sembuh dari kekalahan ini, malah masih ditahap penafian- in a state of denial.

Justeru kejayaan pada PRU 12 yang lalu adalah kejayaan rakyat. Kemenangan rakyat merupakan satu kekalahan moral yang begitu besar bagi kerajaan Barisan Nasional sekaligus merubah percaturan dan lanskap politik Malaysia. Andai kata kita berjaya menawan Sabah dan Sarawak, sudah tentu kita telah menubuhkan Kerajaan Persekutuan. Harapan ini masih lagi membara dan dengan izinNya akan direalisasikan.

Sidang hadirin sekalian,

Tawaran Harapan Baru untuk Malaysia oleh Pakatan Rakyat di dalam manifesto Pilihanraya 2008, dengan mengambil pendekatan menangani permasalahan seluruh kaum dalam negara dan menawarkan barisan pimpinan berkaliber dan teruji telah berjaya meyakinkan rakyat untuk meletakkan harapan mereka kepada kita. Bermula dengan Harapan itulah akan kita susun langkah yang seterusnya agar amanah rakyat ini dapat kita tunaikan.

Manifesto Pilihanraya PKR 2008

Lima tunjang utama Manifesto Pilihanraya 2008 telah kita tawarkan kepada rakyat bagi menyembuhkan negara kita dari pentadbiran tempang dan penyalahgunaan kuasa pentadbiran Barisan Nasional.

Pertama, kita berjanji menjadikan Malaysia sebuah negara madani untuk semua rakyat. Menghormati semangat Perlembagaan dan Kedaulatan Undang-undang dalam setiap tindakan. Kita percaya selagi kita berpegang kepada prinsip Perlembagaan dan Kedaulatan Undang-undang, bertekad mewujudkan Badan Kehakiman yang bebas, menjamin perlindungan hak asasi semua rakyat Malaysia maka kita mampu membina sebuah negara madani, lantas melahirkan masyarakat majmuk yang bersatupadu, bertoleransi dan saling menghormati.

Kedua, kita bertekad membina semula ekonomi negara untuk seluruh rakyat Malaysia. Agenda Ekonomi Malaysia yang kita tawarkan telah menggariskan beberapa prasyarat iaitu sekiranya kita ingin bersaing di peringkat global, serta menjamin perkembangan ekonomi yang pesat, kita seharusnya menolak dasar diskriminasi yang hanya memperkaya kelompok elit, pemimpin, keluarga dan kroni. Kita akan melaksanakan dasar yang berasaskan keperluan, yang akan membantu semua rakyat miskin tanpa mengira bangsa, keturunan dan kepercayaan agama. Kita perlu meningkatkan daya saing, tahap kecekapan di samping membanteras rasuah dan berhemah di dalam perbelanjaan awam jika kita ingin berdiri setanding dengan negara-negara Asia lain seperti Korea Selatan, Taiwan dan Singapura.

Ketiga, kita bertekad mewujudkan Malaysia yang selamat untuk semua dan melaksanakan saranan yang telah diberikan oleh panel Suruhanjaya DiRaja Pembaikan Perjalanan dan Pengurusan Polis DiRaja Malaysia. Rasuah dan kecuaian pimpinan pasukan polis telah menjejaskan kewibawaan pasukan polis di mata rakyat. Negara memerlukan pasukan polis yang profesional, terlatih dan dilengkapi dengan peralatan terkini bagi melindungi keselamatan rakyat.

Keempat, kita berjanji menyediakan harga mampu barangan untuk semua golongan masyarakat dan mengawal harga barangan asas bagi menjamin bekalan yang konsisten dan berterusan. Semua perjanjian konsesi bagi tol dan penetapan tarif akan dikaji semula dengan meletakkan kepentingan dan kepedulian kepada rakyat sebagai faktor utama. Harga meningkat dan tidak terkawal kerana wujudnya amalan monopoli; perjanjian konsesi yang memihak kepada saudagar kaya sepertimana kekecewaan rakyat terhadap perjanjian yang dimeterai dengan syarikat pemilik stesen janakuasa bebas(IPP).

Sebagai negara pengeksport minyak, kenaikan harga petrol yang mendadak pada 5hb Jun 2008 telah mendapat tentangan hebat semua pihak kerana ia telah mengakibatkan kenaikan harga barang yang sukar dikawal dan membebankan rakyat. Meskipun hari ini kerajaan telah menurunkan harga petrol namun ia gagal menstabilkan harga barangan yang telah melambung tinggi apatah lagi ia telah meningkatkan kadar inflasi dalam negara.

Malah hari ini, manakala harga minyak di pasaran global merudum; rakyat dibebankan dengan cukai minyak tambahan. Pada keseluruhannya kerajaan Barisan Nasional ternyata tiada halatuju yang jelas dalam pengurusan ekonomi negara. Keadaan bertambah buruk apabila dunia menghadapi kemurungan ekonomi. Kedegilan kerajaan membentangkan pindaan pada Belanjawan 2009 membuktikan bahawa mereka sememangnya tidak mempunyai perancangan ekonomi dan masih tidak mahu menerima kelemahan diri. Pelan ransangan RM 7 billion yang dibentangkan oleh Menteri Kewangan yang baru gagal memberi keyakinan kepada rakyat dan pelabur. Justeru tidak hairanlah berlaku penguncupan kepada kemasukan Pelaburan Langsung Asing ( FDI ) ke dalam negara. Laporan terbaru United Nations Conference on Trade and Development World Investment Report 2008, mendapati pengaliran keluar FDI secara besar-besaran mencecah RM38 billion pada tahun 2007.

Kelima, menyedari bahawa pendidikan adalah teras pembangunan negara maka kita berazam menyediakan pendidikan bermutu untuk semua rakyat. Kita juga insaf melihat kedudukan universiti-universiti Malaysia merudum di bawah tahap 200 universiti terbaik dunia, kebanjiran siswazah penganggur hingga mencecah 80 ribu orang, keruntuhan akhlak para remaja lepasan sekolah telah menguatkan tekad kita untuk mengkaji kembali dasar pendidikan sedia ada. Satu dasar pendidikan yang progresif yang mengutamakan sistem nilai pelbagai tamadun dan peringkat masyarakat akan diwujudkan agar para graduan bukan sahaja berketerampilan, malah berdaya saing dan mampu menceburi pasaran global.

Perubahan dalam Parti

Saudara saudari perwakilan sekalian,

KeADILan berada pada kedudukan yang sangat penting. Jumlah keahlian kita sudahpun meningkat kepada lebih kurang 500 000 ahli. Izinkan saya mengambil peluang ini untuk mengucapkan selamat datang kepada ratusan perwakilan dan pemerhati dari Sarawak dan Sabah. Puluhan ribu ahli baru- Dayak, Orang Ulu, Bidayuh, Melanau, Penan, Bajau, Kadazan, Dusun, Bugis, Melayu dan Cina kini menyertai KeAdilan. Saya yakin ini adalah petanda bermulanya satu pergerakan perubahan di Sabah dan Sarawak. Kita menjanjikan persembahan menarik dalam pilihanraya negeri Sarawak yang akan diadakan dalam tahun 2009, insya-Allah.

KeADILan akan terus memberi penerangan kepada rakyat terutama berkenaan rancangan peralihan kuasa pimpinan dari Dato’ Seri Abdullah Badawi kepada Dato’ Seri Mohd Najib Abd Razak. KeADILan menegaskan peralihan kuasa tersebut tidak akan memberi sebarang perubahan positif kepada kerosakan sistem pentadbiran utama negara seperti Badan Kehakiman, Institusi Polis, Badan Pencegah Rasuah dan Institusi Parlimen. Malah tidak keterlaluan kalau saya katakan, peralihan ini akan membawa kepada sebuah pentadbiran yang lebih mirip kepada pemerintahan regim lama- meluasnya penggunaan ISA dan rasuah- dimana di bawah pentadbiran lamalah berlaku kemusnahan dahsyat kepada kebanyakan institusi pentadbiran dalam negara.

Justeru itu, bagi kesinambungan perjuangan, pewaris kepimpinan selepas ini wajib seringkali bermuhasabah dan menilai diri serta langkah yang diambil supaya amanah yang dipikul tidak dikhianati. Pemimpin yang baik akan sentiasa membantu individu yang memerlukan latihan dan asuhan, mencungkil dan memupuk bakat-bakat terpendam untuk dikembangkan demi kebaikan parti dan negara. Hidup kita lebih bererti jika kita boleh menabur bakti mengikut kemampuan dan keupayaan diri.

Gabungan Harapan Baru - Pakatan Rakyat

Para Perwakilan dan Pemerhati sekalian,

Sesungguhnya kita percaya tidak akan wujud satu parti politik yang mampu membentuk kerajaan secara bersendirian. Justeru muafakat gabungan parti-parti politik sangat penting. Kerjasama terbuka, matang dan ikhlas antara keADILan, PAS dan DAP di bawah Pakatan Rakyat telah memberi harapan baru kepada rakyat Malaysia.

Langkah berani membentuk satu pakatan hingga kita mencapai kata sepakat dalam konsep 'satu lawan satu' bukanlah mudah. Namun, hasilnya apa yang kita lihat hari ini- kita berjaya memenangi 82 kerusi Parlimen dan sekaligus menafikan 2/3 majoriti Barisan Nasional dalam Dewan Rakyat dan menakluki 5 Kerajaan Negeri.

Saya dengan ini mengambil peluang mengucapkan setinggi-tinggi terima kasih kepada YAB Tuan Guru Dato' Nik Aziz Nik Mat dan al-Fadhil Dato Seri Haji Hadi bin Awang serta seluruh pimpinan PAS dan YB Sdr Lim Kit Siang, YB Sdr Karpal Singh, dan YAB Sdr Lim Guan Eng serta seluruh pimpinan DAP, di atas usaha dan kerja keras mereka membina Pakatan Rakyat.

Kejayaan kita dalam pilihanraya Umum ke-12 telah mengukuhkan lagi ikatan ini. Kita telah menubuhkan Majlis Presiden dan Sekretariat Pakatan Rakyat. Kerjasama mantap Ahli- ahli Parlimen Pakatan dan pimpinan di antara lima kerajaan negeri; Selangor, Kedah, Pulau Pinang, Perak dan Kelantan sedang dipergiatkan.

Kepercayaan dan persahabatan yang ada di antara pemimpin Pakatan Rakyat telah membolehkan kita menandatangani 'communique bersama', yang menjelaskan komitmen kita terhadap kedudukan Raja-Raja Melayu, kedudukan istimewa bangsa Melayu, Bahasa Malaysia dan agama Islam, sepertimana yang terkandung dalam Perlembagaan. Pucuk pimpinan kita juga mengulangi komitmen bersama untuk memperjuangkan hak asasi semua rakyat Malaysia. Perkembangan ini merupakan satu kejayaan besar untuk kita dan menandakan Pakatan Rakyat mempunyai masa depan politik yang cerah. Malah kita bersedia untuk mengembalikan kekebalan raja-raja berteraskan semangat Raja Berperlembagaan.

Inilah erti sebenar ’Harapan Baru’ yang kita bawa. Bersatu dalam kepelbagaian, berusaha gigih membentuk demokrasi plural dan merakyatkan kepesatan ekonomi negara, berpandukan pentadbiran yang telus dan adil, prinsip pasaran terbuka serta pengagihan kekayaan secara adil. Kita telah mengambil masa lebih sedekad bagi membentuk wawasan bersama untuk masa hadapan negara, dan kita perlu terus berusaha demi mempertingkat kerjasama dan kefahaman di antara ahli parti-parti kita. Kita telahpun berjaya mengetepikan orientasi politik, ideologi parti dan sejarah kita yang sememangnya amat berbeza, demi kepentingan rakyat Malaysia keseluruhannya. Kerana rakyatlah maka kita mewujudkan pakatan yang berjuang berlandaskan Ketuanan Rakyat.

Kejayaan Kerajaan Negeri di bawah Pakatan Rakyat tiada siapa yang boleh menafikannya. Meskipun terlalu besar halangan yang cuba dilakukan Kerajaan Pusat, namun berkat iltizam yang kuat pimpinan, kita telah mampu melaksanakan sebahagian besar janji-janji kita kepada rakyat. Contohnya di Selangor ini, kita telah memberi bekalan air percuma kepada rakyat termasuk kepada ahli-ahli UMNO, menitikberatkan pendidikan anak-anak Selangor, prihatin kepada golongan warga emas dan para ibu tunggal dan berbagai kemudahan lagi, semuanya tanpa mengambil kira ideologi politik sama sekali .

Hadirin sekalian,
KeADILan Mesra Pekerja

Apabila inflasi melanda negara golongan pekerjalah yang paling terkesan. Lantaran itu, keADILan mengulangi azam untuk memperkenalkan kadar gaji minima golongan pekerja di negara ini baik dalam sektor awam mahupun swasta sekurang-kurangnya pada kadar RM1000 sebulan. Kerajaan Negeri Selangor akan melaksanakannya dalam tempuh terdekat. Kita juga akan mengkaji semula kadar dan sistem percukaian terutama cukai pendapatan individu. KeADILan juga berazam akan menyediakan perkhidmatan kesihatan percuma kepada semua golongan pekerja dalam sebarang kes kesihatan, pengecualian kos pendidikan kepada anak pekerja yang berpendapatan rendah, menyediakan kemudahan rumah mampu milik dan semua kemudahan asas kehidupan. Saya mengambil kesempatan ini mengucapkan syabas dan tahniah kepada Dr Irene Fernandez yang memperjuangkan nasib pekerja asing yang ditindas ketika berada di dalam negara ini. Tiga belas tahun berjuang akhirnya kemenangan berpihak kepada kebenaran.

Integrasi Nasional - Sabah dan Sarawak.

Kita tetap bertekad memberikan peluang pertumbuhan ekonomi yang saksama kepada masyarakat di Sabah dan Sarawak apabila kita menerajui pemerintahan negara.

KeADILan sedang giat berusaha menyusun semula operasi kita dan membina ikatan kukuh dengan generasi baru rakyat Sabah dan Sarawak bagi menjamin kejayaan yang lebih cemerlang pada masa hadapan. Mesej perubahan yang kita bawa sedang turun ke akar umbi di seluruh pelusuk kedua-dua negeri tersebut.

Kita komited dengan janji memberikan 20% daripada hasil pengeluaran petroleum di Sabah dan Sarawak kepada rakyat peribumi di samping memberi peranan yang lebih aktif dalam pentadbiran Kerajaan Persekutuan jika kita menerajui pentadbiran negara.

Masyarakat Madani dan Bloggers

Para Perwakilan sekalian,

Dalam dunia teknologi maklumat yang melihat berkembangnya Internat yang makin inovatif, kita melihat lahirnya satu kuasa baru yang dapat membentuk dan menggerakkan pandangan rakyat umum. Justeru itu, kita sama sekali tidak boleh menutup mata kepada perkembangan masyarakat madani dan komuniti blogger di Malaysia. Alhamdulillah, kita sememangnya telah lama menyedari sumbangan yang dapat mereka berikan dalam mengembangkan perjuangan kita untuk demokrasi, kebebasan dan keadilan, lantas menggunakan kemahiran mereka dengan sepenuhnya.

Hubungan Antarabangsa dan Kerjasama Serantau

KeAdilan sedia untuk bekerjasama dan menjalin hubungan dengan jaringan gerakan demokrasi dan kebebasan seluruh dunia. Kita mengucapkan tahniah dan mengalu-alukan kemenangan Barack Obama sebagai Presiden Amerika. Kita menyambut baik janji beliau untuk mengundurkan tentera Amerika dari Iraq dan penutupan Pusat Tahanan Guantanamo. Namun demikian, kita mengharapkan beliau agar lebih peka dan berusaha keras untuk memastikan keamanan di rantau Timur Tengah dipulihkan khususnya di Palestin, yang menderita akibat kekejaman Israel. Kita juga mengharapkan Presiden Amerika Syarikat yang baru akan menolak pendekatan “war on terror” yang ditaja oleh Presiden Bush.

Inilah masa yang tepat untuk memperlihatkan keluhuran sistem demokrasi dan kedaulatan undang-undang. Kepada juak-juak Umno yang berbangga dengan langkah Presiden Bush membela akta kejam; Akta Patriot 2001 (USA Patriot Act 2001) dan Pusat Tahanan Guantanamo, haruslah menginsafi akta zalim ISA dan Pusat Tahanan Kamunting tidak lagi relevan dan wajar dimansuhkan.

KeADILan mengutuk sebarang tindakan keganasan baik yang dilakukan oleh individu, organisasi mahupun negara. Insiden yang berlaku di Mumbai mengejutkan kita dan rakyat harus menolak keras sebarang tindakan yang diambil oleh gerombolan pengganas tidak kira dari apa jua kelompok, kaum atau agama. Kita bersimpati kepada keluarga mangsa yang terkorban atau tercedera.

Negara-negara Asean harus mengorak langkah yang lebih proaktif bagi menjamin kesejahteraan dan keselamatan rantau ini. Kita mesti menerima hakikat bahawa rantau ini bukannya ekabudaya. Sikap toleransi dan terbuka yang sekian lama mengakar di dalam masyarakat nusantara seharusnya menjadi asas kepada kerjasama yang lebih erat di kalangan negara-negara Asean. Penyelesaian bagi isu-isu di Selatan Thai, Mindanao dan Burma, mahu tidak mahu, harus melibatkan semua pihak sepertimana usaha yang dilakukan di Acheh.

Para perwakilan sekalian,

Parti kita semakin tertumpu, bersatu dan kuat, dengan 500,000 ribu ahli di seluruh negara. Nombor keahlian ini masih berkembang pesat, didorong oleh prinsip keadilan untuk semua yang kita junjung. Komitmen kita untuk mengubah wadah politik dan ekonomi semakin bergema dengan rakyat Malaysia yang sedar bahawa kita tidak boleh lagi menerima amalan rasuah, penyalahgunaan kuasa dan politik kaum. Inilah masanya untuk bersatu dan memandang ke hadapan kerana Malaysia adalah negara yang dikurniakan rahmat. Terpulanglah kepada kita untuk memimpin jalan ke ”Harapan Baru”. Kita mesti menguatkan lagi ikhtiar kita untuk membangunkan kembali bangsa dan negara, serta menghapuskan segala rasuah dan keruntuhan akhlak.

Wabillahi-taufik-walhidayah wasalamualaikum-warahmatullahi-wabarah-katuh.

DSAI Keynote at PKR Kongress 2008

Anwar Ibrahim Keynote Address at PKR 2008 Congress, 29 November 2008, Stadium Melawati, Shah Alam

Ladies and gentlemen.

Your sacrifices have shaped the course of this nation.

Your tears for friends and loved ones imprisoned without trial; your pain in enduring your families being torn apart; and the anguish seeing your businesses and livelihood ransacked.

This is the price that we have all paid to build a better Malaysia.

But I stand before you, humbled by your courage, overwhelmed by your loyalty, and inspired by your extraordinary feats.

From a dark cell I felt your pain. I cried when your freedom was taken from you. And today I share your pride and joy; that we are gathered here to celebrate the historic event our fellow Malaysians brought forth on March 8 - a Brave New Dawn.

I welcome the new faces among us. When we formed this party we knew a day would come when we would open our doors to a flood of Malaysians joining us on this noble mission. Your presence marks the beginning of a new phase for our party and for our nation.

I marvel at the support we have earned from our nation's youth and women. You have given us hope that Malaysia's future will fall into the hands of a generation that cherishes democracy and will continue the fight for freedom and justice.

With this Congress we embark on a major exercise to refocus and reorganize the party to reach new levels of discipline and new heights of effectiveness. We will take steps to ensure that our call for justice is heard loud and clear from the northern reaches of Perlis to the southern tip of Johor and all the way to the shores of Sabah and Sarawak.

Yet it was not too long ago that many believed this party had no future. They poured scorn on our aspirations and laughed at our dreams. Some even said we would just disappear!

They said multi-racial politics were impossible and our vision for a unified nation had all but expired. There are some whose conviction wavered and who believed that the ship upon which we were sailing may not reach its destined shore. To those who harbor doubt I say: trust in the wisdom of the people and trust not the pundits and cynics bent on supporting a corrupt and decadent establishment.

The desire for change is unstoppable. The people can no longer tolerate the abuses of the current government that affront us each day. The prevailing order prevails no more.

Never in the country's history have Malaysians in such great numbers exercised their right to vote out of office such an entrenched institution. Never before have the people set aside their racial and religious identities and called in a single voice for a Brave New Dawn.

Our successes in 2008 are immense and we should be immensely proud. After two successful elections we have a proven that the Pakatan Rakyat coalition is strong and unified, working together hand-in-hand for change.

We have also witnessed a government under siege and a ruling party in disarray. We have seen them strangle and suffocate the democratic process and we have seen them ignore the crisis of an economy in turmoil.

Yes there have been setbacks. We skirted with destiny on September 16th and despite our best efforts our march to victory has been delayed. I empathise with you and with the people of Malaysia. We are all forced to further endure the slings and arrows of an incompetent government that has lost touch with the people. Although our promise has not yet been fulfilled, the Pakatan Rakyat leaders and I remain committed to the agenda for change and our tenacity has never been stronger.

I call upon you to aspire -- as only we united in our quest can -- to A Brave New Dawn: Where every child has the right to quality education and every family feels safe at home and in their streets. Where we can believe what we read in the newspapers and what we watch on the television. Where the country's leaders will be honest, where justice prevails and where judges cannot be bribed.

I ask of you first as Malaysians and second as members of Keadilan, let us prepare ourselves with a renewed resolve and the courage of conviction that with our efforts a thousand flowers of freedom will yet bloom in Malaysia.

To my fellow citizens in the Pakatan States, you have humbled me with your support and I thank you. I say to you – let us work together to bring forth a new order and a better quality of life; a new measure of confidence in the accountability of government. I ask you to bear with us; the challenges we face cannot be overcome in a single month and some may take more than a year to redress. Much has been accomplished already, and soon our State Governments will report regularly their accomplishments and their plans for the continued development of our states.

To those living outside the Pakatan States the task before you is formidable. You believe in Keadilan and you believe that with Pakatan Rakyat the future of the country can be great. Yet you live in the stronghold of Barisan Nasional. We need your unwavering commitment and we need you to work harder than ever before so that Pakatan Rakyat's banner can be raised throughout Malaysia.

We in Pakatan Rakyat will continue to protect the rights of every Malaysian including the Malays and Bumiputeras, and strive to bring forth greater quality of life for all. We will reach out to our friends in Sabah and Sarawak - Ibans, Kadazahns, Dayaks. Your cry for help has been ignored. We in Pakatan Rakyat say we hear you and we will support you.

Members of Keadilan: Your work has brought our people together. Look around you. Our ancestors might not come from the same place. But we are citizens of this nation and we each want this country to move in the same direction to make it a better home for our children and grandchildren who - we hope - will be living together peacefully. And for them we wish a nation that is prosperous where they can obtain a good education and find a decent job to support their families.

These are Malaysian problems. They are not just Malay, Chinese, Indian, Iban, Dayak or Kadazans problems. They are ones that affect Sabah and Sarawak the same way that they matter to people living in Selangor, Penang, Kelantan or Johor. They are problems that we all face, day after day. And will continue to face unless we work harder for change.

Today our nation is confronted with monumental challenges. The economy is in virtual crisis. Violent crime in our cities and villages has never been more pervasive. More Malaysians are jobless, or will lose their jobs in the coming year then ever before in our history. Our education system is crumbling just like the buildings in which our children attend school. Billions are wasted every year in blatant corruption while the poor and marginalized are left hoping for some reprieve.

We have called this gathering to celebrate our success but I am now calling you to arms. Let us renew our commitment. Let us resolve to build on what has been accomplished this year and make Malaysia great once again.

Let us fulfill our promise to our friends in Pakatan Rakyat, DAP and PAS, to build a strong partnership. We have shared aspirations for the country and we are stronger as a coalition than the sum of our parts. Together we will win the hearts and minds of the entire nation.

Thank you.


ANWAR IBRAHIM

MEMAHAMI KONTRAK SOSIAL DAN KEDUDUKANKAN DIDALAM PERLEMBAGAAN

PENGENALAN

Negara kita merupakan negara yang terdapat pelbagai kaum atau etnik yang hidup harmoni. Ia adalah unik kerana walaupun penduduknya terdiri daripada berbilang etnik namun konflik antara kaum jarang berlaku. Jika berlaku tidaklah sehingga menghancurkan negara.

Di antara masalah utama ke arah kemerdekaan ialah masalah perpaduan. Ia berkait rapat dengan kepelbagaian keturunan, budaya, bahasa dan agama. Setiap kaum mahukan bahasa ibundanya dijadikan bahasa kebangsaan. Di samping itu, kaum-kaum lain berasa bimbang apabila orang Melayu mahukan agama Islam dijadikan agama rasmi. Sementara itu orang bukan Melayu menuntut supaya mereka diberikan kerakyatan.

Sebaliknya orang Melayu mempersoalkannya. Masalah ini bukan disebabkan oleh sikap kaum-kaum yang ada di tanah Melayu tetap hasil daripada dasar pecah dan perintah Inggeris yang mengasingkan mereka dari segi tempat tinggal dan bidang ekonomi. Ini menyebabkan mereka kurang berinteraksi, akhirnya mewujudkan jurang perbezaan dan menjejaskan perpaduan.[1]

APA ITU KONTRAK SOSIAL?

Teori kontrak sosial menurut pandangan ahli teori demokratik Eropah seperti Thomas Hobbes dan John Locke ialah bahawa manusia mewujudkan negara sebagai satu perjanjian bersama di mana setiap individu itu bersetuju kepadanya.[2] Kontrak ini bererti individu-individu yang bebas bersetuju untuk menyerahkan haknya untuk memerintah diri sendiri itu kepada satu institusi bersama yang berkuasa dan berdaulat.[3]

Menurut bahasa, kontrak boleh didefinisikan sebagai perjanjian formal dengan syarat-syarat tertentu antara dua pihak atau lebih.[4] Ia juga boleh bermaksud dokumen yg mengandungi syarat-syarat perjanjian atau cabang undang-undang yg berkaitan dgn kontrak.[5] Sosial pula boleh ditakrifkan sebagai segala yg berkaitan dgn masyarakat, perihal masyarakat dan kemasyarakatan.[6] Oleh itu, kontrak sosial apabila diasimilasikan boleh ditakrifkan sebagai satu bentuk perjanjian atau permuafakatan yang ditulis dan ditetapkan oleh undang-undang (perlembagaan) yang melibatkan semua masyarakat di sesebuah negara. Oleh itu, perbincangan kontrak sosial bagi penulisan ini akan ditumpukan kepada skop perlaksanaannya di Malaysia.

Secara mudah, kontrak sosial merupakan satu istilah permuafakatan antara kaum yang dicapai sebelum merdeka melalui satu persetujuan di kalangan rakyat dan pemimpin yang terdiri daripada kaum Melayu, Cina dan India. Pemeteraian kontrak sosial ini juga turut disertai dan dipersetujui oleh parti-parti yang mereka wakili iaitu UMNO, MCA dan MIC. Istilah ini sebenarnya tidak wujud dalam Perlembagaan Persekutuan 1957 tetapi dari perspektif lain, kontrak sosial sememangnya wujud dalam sejarah negara dan permuafakatan yang dicapai itulah yang mentakrifkan negara kita dan seterusnya menentukan sifat negara.

Kontrak sosial sebenarnya merupakan watikah asas keadilan sosial untuk negara. Keadilan sosial yang terkandung dalam perjanjian ini merangkumi bukan sahaja soal keadilan ekonomi tetapi juga keadilan politik dan keadilan kebudayaan. Oleh itu, kontrak sosial yang dipersetujui perlu dijadikan rujukan asas segala usaha untuk menegakkan keadilan sosial di negara ini.[7] Pengajaran utama yang harus dipelajari oleh kaum bukan Melayu ialah peristiwa rusuhan 13 Mei 1960 kerana mencabar kedudukan orang Melayu seperti yang termaktub dalam Perlembagaan Malaysia.

ELEMEN-ELEMEN KONTRAK SOSIAL MENURUT PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN

Perlembagaan Persekutuan adalah hasil daripada persetujuan yang tercapai antara penduduk di Malaysia daripada kalangan kaum Melayu, Cina dan India. Perlembagaan Malaysia bukan sahaja dokumen perundangan akan tetapi ia adalah kontrak sosial dan perjanjian perdamaian.[8][9] Perlembagaan Malaysia merupakan suatu bentuk tolak ansur yang ulung dengan setiap kumpulan memberi sesuatu dan kembali mendapat sesuatu (yang lain).

Ini seperti yang ditegaskan oleh Tunku Abdul Rahman:

“Orang Melayu sedia memberikan hak-hak munasabah dan patut kepada orang-orang bukan Melayu. Orang Melayu telah memberikan pengorbanan yang begitu banyak kepada bangsa-bangsa bukan Melayu. Belum ada satu bangsa anak negeri yang berbudi sebegitu tinggi seperti yang diperbua oleh orang Melayu. Sesungguhnya ada jaminan hak-hak istimewa Melayu dalam perjanjian persekutuan tetapi ia tidak sekali-kali mencegah dan menyekat bangsa-bangsa yang bukan Melayu daripada mencapai kesenangan dan kejayaan, dan lagi sehingga sekarang hak-hak istimewa Melayu itu masih belum lagi menghasilkan keadaan yang setaraf di antara orang Melayu dengan bukan Melayu.” [10]

Beberapa peruntukan yang digubal dalam perlembagaan mengekalkan beberapa elemen penting yang menjadi tradisi sejak zaman sebelum penjajahan British lagi. Para penggubal mengangap elemen-elemen tersebut penting memandangkan peranan yang dimainkan dalam menjaga kestabilan negara terutamanya dalam konteks negara Malaysia yang berbilang kaum.[11][12] Peruntukan itu adalah hasil proses tawar menawar pada asasnya merupakan semangat perjanjian di sebalik pembentukan perlembagaan tahun 1957. Seperti yang diterangkan oleh Mohamed Suffian:

“Sebagai balasan kerana mengendurkan syarat kerana memberi kewarganegaraan kepada orang-orang Melayu, hak-hak dan keistimewaan orang Melayu sebagai peribumi negara ini hendaklah ditulis di dalam perlembagaan dan terdapat juga peruntukan lain yang juga dipersetujui oleh pemimpin-pemimpin bukan Melayu”

Inilah asas yang menjadi perjanjian sosial di antara masyarakat majmuk di Malaysia dengan memberi pengorbanan dalam sebahagian hak mereka dan menghormati hak sebahagian komuniti yang lain demi untuk keseimbangan dalam masyarakat bernegara. Sebahagian besar ciri-ciri utama yang wujud dalam Perlembagaan Persekutuan adalah unsur kontrak sosial yang dipersetujui oleh semua pihak.

Di mana-mana negara sekalipun, perlembagaan lahir hasil daripada perkembangan sejarah. Perlembagaan juga merakamkan sifat-sifat asal negara itu merangkumi nilai tradisi, politik dan kebudayaan.[13] Elemen-elemen ini yang menjadikan bangsa Melayu selaku bangsa asal yang mendiami Tanah Melayu memasukkannya ke dalam Perlembagaan bagi mengekalkan keistimewaan mereka. Di antaranya ialah:

1. KEDUDUKAN RAJA MELAYU DALAM PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN

Beberapa abad lamanya orang Melayu diperintah berdasarkan pemerintahan beraja. Mereka diperintah oleh sultan dan kepadanya diberikan sepenuh taat setia. Kesultanan Melayu merupakan elemen penting dalam masyarakat Melayu. Ianya mengekalkan simbol penting bagi survival[14] dan masih lagi mempunyai kuasa bagi hal-hal tertentu bagi negeri masing-masing meskipun mereka dipaksa menerima beberapa triti dengan British untuk menerima penasihat British. orang-orang Melayu. Semasa pemerintahan British pun raja-raja masih dianggap sebagai raja yang berdaulat

Apabila akhirnya kemerdekaan diberikan kepeda Semenanjung Tanah Melayu, institusi beraja diteruskan tetapi dengan beberapa pindaan supaya dapat disesuaikan dengan konsep demokrasi berparlimen dan kemerdekaan.[15] Raja-raja Melayu menggambarkan ciri-ciri asal negara Malaysia. Ia melambangkan kesinambungan sejarah dan menjadi sebahagian daripada identiti negara. Sebagai sebuah negara Malaysia perlu mempunyai satu identiti yang berbeza dan unik. Inilah yang mendasari bentuk dan menyediakan isi kepada upacara rasmi negara. Kewujudan sistem beraja dengan sendirinya menekankan ciri-ciri kemelayuan.[16]

Hasil penerimaan sistem raja berperlembagaan, Yang Dipertuan Agong diberi kuasa memerintah Persekutuan tetapi sebagai raja berperlembagaan baginda dikehendaki mengikut nasihat jemaah menteri atau menteri yang diberi kuasa oleh jemaah menteri.[17] Baginda juga adalah Pemerintah Tertinggi Angkatan Tentera Persekutuan[18] dan merupakan salah satu unsur utama daripada tiga unsur utama badan perundangan persekutuan iaitu parlimen.[19]

Disamping itu, Perkara 71 Perlembagaan Persekutun membuat peruntukan bagi menjamin hak seseorang raja untuk mewarisi, memegang, menikmati dan menjalankan hak-hak keistimewaan di sisi Perlembagaan bagi seseorang raja dalam negeri itu. Institusi kesultanan dilindungi oleh Perlembagaan dengan cara bahawa tiada pindaan[20] boleh dibuat terhadap peruntukan berhubung dengan Majlis Raja-Raja, susunan keutamaan dan hak-hak mereka untuk warisan sebagai raja negeri masing-masing tanpa persetujuan Majlis Raja-Raja. Malah tiada undang-undang yang secara langsung menyentuh keistimewaan, kedudukan, kemuliaan atau kebesaran mereka boleh diluluskan tanpa persetujuan Majlis Raja-Raja.[21]

Raja-raja Melayu bagi negeri-negeri Melayu hendaklah orang Melayu dan oleh kerana itu ianya orang Islam. Yang Di pertuan Agong (yang dipilih daripada kalangan Raja-Raja Melayu) yang mempunyai kuasa pemerintah bagi persekutuan juga adalah seorang Melayu dan Muslim. Perbincangan tentang pemerintahan berja tidak akan lengkap tanpa menyebutkan kedaulatan dan kekebalan (imunity) raja. Perlembagaan memperuntukan bahawa Yang Dipertuan Agong tidak boleh didakwa dalam apa-apa jua perbicaraan dalam mana-mana mahkamah.[22]

Negara ini masih bernasib baik dengan mewarisi sistem raja-raja yang melambangkan kuasa Islam. Pada masa ini Perkara 3(2) merujuk kepada tiap-tiap negeri dalam persekutuan, Raja atau Sultan adalah ketua agama Islam kecuali Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan Sarawak.

2. HAK KEISTIMEWAAN ORANG MELAYU

Perlembagaan Malaysia mempunyai satu peruntukan khas di bawah Perkara 153 bertujuan memelihara orang Melayu dan bumiputera Sabah dan Sarawak. Peruntukan-peruntukan berkaitan juga terdapat di bawah Perkara 161(A) dan dalam beberapa perlembagaan negeri.[23]

Di sisi undang-undang perlembagaan, erti ”Melayu” ialah seseorang yang memenuhi tiga syarat asas; (i) menganuti agama Islam, (ii) secara lazim bercakap Melayu, dan (iii) menurut adat istiadat Melayu (Perkara 160). Dengan hanya mempunyai sifat-sifat (i) hingga (iii) belum sempurna lagi ke Melayuan seseorang itu di sisi Perlembagaan. Seseorang yang mendakwa dirinya Melayu hendaklah membuktikan juga bahawa dia lahir sama ada di Persekutuan atau di Singapura sebelum hari Merdeka atau dapat membuktikan bahawa dia adalah anak kepada ibu atau bapanya yang lahir di Persekutuan atau di Singapura sebelum Merdeka.

Setelah mengimbas kembali siapa itu Melayu, perlu kini kita amati Perkara 153 yang menjamin kedudukan istimewa orang Melayu yang bumiputera yang termaktub di bawah klausa (2) Perkara 153. Perkara 153 menggariskan bahawa Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Perdana Menteri atau Kabinet berkuasa menyelamatkan kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera di Sabah dan Sarawak dengan menentukan bagi mereka kedudukan dalam perkhidmatan awam, agihan biasiswa atau pendidikan atau latihan atau lain-lain kemudahan yang diberikan oleh kerajaan termasuk permit atau lesen perniagaan. Peruntukan Perkara 153 adalah seperti berikut;

Perkara 153 (I): Perezaban quota mengenai perkhidmatan, permit dan sebagainya untuk orang Melayu.

(1) Adalah menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong memelihara kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera mana-mana Negeri Borneo dan kepentingan-kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut peruntukan perkara ini.

(2) Walau apapun yang terkandung dalam Perlembagaan ini, tetapi tertakluk kepada peruntukan Perkara 40 dan peruntukan Perkara ini, Yang di-Pertuan Agong hendaklah menjalankan tugas-tugasnya di bawah Perlembagaan ini dan di bawah undang-undang Persekutuan mengikut apa-apa cara sebagaimana yang perlu untuk memelihara kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera mana-mana Negeri Borneo dan juga untuk menentukan perezapan bagi orang Melayu dan bumiputera mana-mana negeri-negeri Sabah dan Sarawak suatu kadar yang difikirkan patut oleh Yang di-Pertuan Agong mengenai jawatan dalam perkhidmatan awam (lain daripada perkhidmatan awam sesuatu negeri) dan mengenai biasiswa, bantuan dan lain-lain keistimewaan pelajaran atau latihan yang seumpamanya atau lain-lain kemudahan khas yang diberi atau diadakan oleh Kerajaan Persekutuan dan suatu kadar yang difikirkan patut oleh Yang di-Pertuan Agong mengenai permit atau lesen bagi menjalankan apa-apa trade atau perniagaan, dan perezapan permit dan lesen itu adalah tertakluk kepada peruntukan undang-undang itu dan Perkara ini.

Kedudukan istimewa orang Melayu yang lain termasuklah peruntukan Perkara 89 dan 90 yang memberi kuat kuasa undang-undang perlembagaan kepada undang-undang yang sedia ada yang melindungi tanah rizab orang Melayu daripada diselenggarakan oleh orang bukan Melayu.[24][25] Selain itu, kemasukan orang Melayu dalam Rejimen Askar Melayu dengan pengecualian orang bukan Melayu sebagaimana dikuatkuasakan oleh Perkara 8(5)(f) juga dianggap sebagai sebahagian daripada kedudukan istimewa orang Melayu.

Walaupun dari satu sudut peruntukan khas ini seolah-olah bercanggah dengan kesamarataan layanan perlembagaan ke atas semua warganegara persekutuan, namun ia satu pertimbangan untuk menyamakan taraf kaum bumiputera dengan kaum-kaum yang lain khususnya Cina di tanah air bagi menjamin mewujudkan keseimbangan, khususnya dalam bidang ekonomi, pendidikan dan agihan kekayaan khususnya kepada kaum yang masih lemah dan ketinggalan menjelang kemerdekaan.[26]

Kedudukan istimewa orang Melayu ini tidak mutlak.[27] Ia diseimbangkan dengan kepentingan sah kaum lain yang secara amnya termasuklah hak mendapat kewarganegaraan Malaysia menurut peruntukan kewarganegaraan dalam perlembagaan, hak menganut dan mengamalkan agama masing-masing, hak untuk menggunakan bahasa ibunda dan yang paling penting hak untuk mendapat layanan yang sama rata. Seperti juga kedudukan istimewa orang Melayu, hak-hak ini juga dibatasi oleh beberapa peruntukan dalam Perlembagaan.[28]

3. KEDUDUKAN ISLAM SEBAGAI AGAMA RASMI

Kedudukan Islam dalam Perlembagaan Persekutuan adalah satu isu yang penting kerana ianya berkait rapat dengan kepercayaan dan iktikad majoroti penduduk (orang Melayu) di Malaysia.

Dalam Perlembagaan Persekutuan dinyatakan:

“Agama Islam ialah bagi seluruh persekutuan, tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan”[29]

Menurut Tun Salleh Abbas, Melayu dan Islam adalah dua unsur yang bercantum dan tidak boleh dipisahkan untuk tujuan undang-undang dan perlembagaan.[30] Maka adalah menjadi tanggungjawab Yang Dipertuan Agong untuk melindungi orang Melayu seperti yang termaktub dalam Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan. Oleh kerana Islam dan Melayu merupakan dua entiti yang tidak boleh dipisahkan, maka tugas menjaga orang Melayu termasuk juga melindungi dan menjaga agama Islam.[31]

Orang Melayu sebagaimana yang telah dijelaskan oleh penulis sebelum ini ditakrifkan dalam Perkara 160 Perlembagaan Persekutuan iaitu sebagai seorang yang menganut agama Islam, yang lazim bertutur bahasa Melayu dan mengamalkan adat istiadat Melayu.

Maka dengan ini, peruntukan Perkara 3 Perlembagaan Persekutuan yang mengisytiharkan bahawa “Islam adalah agama bagi persekutuan” membayangkan apa yang telah dipertahankan oleh orang Melayu sepanjang masa, malah sebelum kuasa British masuk ke Malaysia lagi. Semasa penjajahan British, mereka membawa masuk agama Kristian sementara kaum pendatang membawa masuk agama lain seperti Hindu dan Buddha. Oleh yang demikian, menjadikan agama Islam sebagai agama bagi Persekutuan mestilah juga memberikan pertimbangan kepada kepercayaan kaum lain.

Oleh itu, Perkara 3 memperuntukan satu fasal imbangan yang menyebut “tetapi agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan“. Malah setiap kumpulan agama juga mempunyai hak untuk:

a) Menguruskan hal ehwal agamanya sendiri

b) Menubuh dan menyelenggara institusi-institusi bagi maksud-maksud agama atau khairat, dan

c) Memperoleh dan memiliki harta benda serta memegang dan mentadbirkannya mengikut undang-undang

Berikutan dengan Islam diterima sebagai agama bagi persekutuan, maka kerajaan Persekutuan dan negeri mempunyai kebebasan, kuasa dan keistimewaan untuk menubuhkan atau menyelenggara atau membantu penubuhan atau penyelenggaraan institusi Islam atau mengadakan atau membantu dalam mengadakan ajaran dalam agama Islam dan untuk mengeluarkan perbelanjaan yang diperlukan untuk tujuan itu.[32] Oleh itu, kerajaan persekutuan dan negeri melalui akta dan enakmen perbekalan tahunan, diberi kuasa untuk membelanjakan wang untuk pentadbiran agama Islam dan undang-undangnya. Peruntukan seumpama itu jelas disahkan oleh Perkara 12(2).

4. BAHASA MELAYU

Bahasa sentiasa menjadi faktor terpenting dalam menentukan jati diri sesebuah negara. Keperluan satu bahasa kebangsaan yang menjadi pertuturan umum dan bahasa rasmi kebangsaan disedari penting untuk menyatukan rakyat pelbagai asal keturunan yang masing-masing dengan bahasa pertuturannya.

Isu bahasa merupakan salah satu perkara yang dibincangkan semasa perundingan perlembagaan dan proses pembentukannya. Namun isu ini dapat diselesaikan dengan permuafakatan antara kaum. Tan Siew Sin telah menerangkan bagaimana isu bahasa telah dapat diselesaikan:

“Masyarakat bukan Melayu menaruh harapan besar kebudayaan dan bahasa mereka. Biar saya nyatakan sebagai contoh, perlembaagaan Reid sebagaimana rangka awalnya tidak menyebut apa-apa tentang mengekal dan menegmbangkan bahasa Cina dan Tamil atau bahasa-bahasa lain.Apabila dicadangkan kepada pemimpin Melayu bahawa perlembagaan sepatutnya dengan eksplisit menyatakan pengekalan dan perkembangan kedua-dua bahasa Cina dan Tamil hendaklah digalak dan dipelihara, mereka bersetuju”[33]

Maka bahasa Melayu diiktiraf sebagai bahasa kebangsaan dengan tidak mengenepikan bahasa lain. Ini seperti yang termaktub dalam Perkara 152 Perlembagaaan Persekutuan yang menyebut:

(1) Bahasa kebangsaan ialah bahasa Melayu dan hendaklah dalam tulisan yang diperuntukkan melalui undang-undang oleh Parlimen:

Dengan syarat bahawa-

(a) tiada seorang pun boleh dilarang atau dihalang daripada menggunakan (selain bagi maksud rasmi), atau daripada mengajarkan atau belajar, apa-apa bahasa lain; dan

(b) tiada apa-apa jua dalam Fasal ini boleh menjejaskan hak Kerajaan Persekutuan atau hak mana-mana Kerajaan Negeri untuk memelihara dan meneruskan penggunaan dan pengajian bahasa mana-mana kaum lain di dalam Persekutuan.

Hipotesis utama disebalik meluluskan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan adalah bertujuan untuk memenuhi keperluan menyatupadukan pelbagai kaum ke arah menjadi sebuah negara yang bersatu melalui satu bahasa yang sama iaitu bahasa Melayu yang telah menjadi bahasa pengantar negara ini sejak dahulu lagi.[34]

Harmonikan Civil & Syariah...

RENCANA INI DIPETIK DARIPADA UTUSAN MALAYSIA 19 NOVEMBER 2008

BAYANGKAN situasi ini. Peguam bernama Ali, Ah Chong dan Muthu berhujah di depan hakim Ahmad, Ah Seng dan Samy. Kesemua pengamal undangundang ini meneliti fakta kes dan merujuk kepada semua sumber perundangan seperti Perlembagaan Negara dan Kanun Keseksaan.

Undang-undang lazim (common law iaitu diwarisi daripada penjajah British) yang lainnya turut disemak dan diperdebatkan. Namun demikian, walau apapun rumusan yang dicapai, kesemua mereka bersepakat untuk memastikan hujah yang disampai dan didengar sentiasa selari dengan prinsip al-Quran dan Hadis.

Apakah senario di atas mungkin berlaku? Apakah sistem perundangan Malaysia yang diwarisi daripada British mampu diubah? Mahukah kita melihat negara ini mempunyai sistem undang-undang tersendiri yang bebas, merdeka dan berdaulat? Bolehkah mahkamah sivil dan mahkamah syariah bergabung?

Jawapannya sudah jelas di depan mata. Ia diungkapkan secara bijaksana oleh tidak lain dan tidak bukan, oleh bekas Ketua Hakim Negara, Tun Abdul Hamid Mohamad. Ketika membentangkan syarahannya di University Harvard baru-baru ini, beliau menyebut bahawa undang-undang lazim (common law) dan undang-undang syariah boleh diharmonikan melalui penggabungan kedua-dua mahkamah sivil dan syariah.

Namun beliau pantas memberikan syarat. Katanya, ia akan dicapai dengan syarat ia diamalkan di negara-negara yang majoriti rakyatnya beragama Islam (Malaysia melepasi syarat ini) dan melenyapkan sikap prejudis di kalangan pengamal undang-undang.

Hakikatnya, sistem kehakiman negara kita sudah lama dibelenggu dengan pelbagai dilema dan konflik. Percanggahan pendapat dan perbezaan pandangan di kalangan ahli akademik, pengamal undang-undang dan para hakim tidak dapat dielakkan kerana sistem perundangan kita yang bercelaru hasil warisan penjajah British.

Antara akta yang berasaskan undang-undang Inggeris ialah Akta Kontrak 1950, Kanun Keseksaan dan Kanun Acara Jenayah. Akta-akta ini adalah hasil pengkanunan prinsip Common Law Inggeris, iaitu segala kes yang diputuskan oleh mahkamah Inggeris akan dibawa masuk dalam sistem perundangan negara. Keadaan itu menguatkan lagi status undang-undang Inggeris berbanding undang-undang tempatan.

Apa yang merumitkan keadaan ialah apabila tercetusnya konflik untuk menentukan mahkamah mana yang akan membicarakan sesuatu kes apabila isu-isu yang dihujahkan terletak di bawah bidang kuasa kedua-dua mahkamah sivil dan syariah.

Pertikaian juga sering berlaku apabila sesuatu kes melibatkan bidang kuasa mahkamah syariah tetapi salah satu pihak yang membawa kes itu ke mahkamah bukanlah seorang yang beragama Islam. Oleh kerana Mahkamah Syariah tidak mempunyai bidang kuasa untuk membicarakan kes yang melibatkan orang bukan Islam, timbullah masalah - mahkamah mana yang akan mendengar kes itu?

Situasi ini pernah berlaku dan akan terus berlaku dalam kes-kes yang melibatkan suami tidak bertanggungjawab. Ada suami yang tergamak mengisytiharkan dirinya keluar Islam (murtad) kerana tahu kaedah untuk mengelakkan diri daripada tertakluk kepada undang-undang syariah.

Dengan demikian, si suami akan berhujah bahawa mahkamah syariah tidak layak memerintahkannya untuk membayar nafkah edah isteri yang dicerainya itu. Justeru, terlepaslah dia daripada segala kewajipan terhadap bekas isteri dan bayaran nafkah terhadap anak-anak. Ini kerana mahkamah syariah tidak lagi mempunyai bidang kuasa untuk membicarakannya yang kini sudah pun keluar dari agama Islam.

Adakah ini bentuk kehakiman yang ingin kita pertahankan? Adakah selepas negara ini merdeka berpuluh-puluh tahun lamanya, kita hanya mampu berpeluk tubuh dan membiarkan semua konflik ini berterusan tanpa penghujungnya? Adakah rakyat bebas memperolok-olok undang-undang disebabkan oleh kepincangan (loopholes) sistem perundangan kita?

Menyedari perkara ini, Abdul Hamid telah menyarankan sesuatu yang mampu merubah wajah sistem kehakiman negara. Harapan beliau begitu jelas sekali, iaitu mahu melihat konflik ini diselesaikan segera. Jalan penyelesaiannya ialah dengan menggabungkan kedua-dua sistem mahkamah sivil dan syariah.

Jika ini dapat direalisasikan, kita bakal melihat hakim yang sama boleh mendengar kedua-dua kes sivil dan syariah, manakala peguam bukan Islam mampu berhujah mengenai isu yang melibatkan syariah. Pada masa yang sama, para hakim dan peguam yang berlatarbelakang pengajian syariah mampu mentafsir undang-undang perlembagaan dengan tepat.

Inilah yang dikatakan pengharmonian undang-undang sivil dan syariah. Proses ini boleh menjadi kenyataan kerana amalan perundangan pada masa ini sudah pun menampakkan ciri-ciri sedemikian.

Contoh yang paling jelas ialah undang-undang berkaitan perbankan Islam. Ketika ini, ramai pakar dari kalangan bukan Islam yang sudah lama menceburkan diri dalam bidang sistem kewangan dan takaful Islam.

Hasilnya, banyak produk yang berlandaskan syariah Islam diperkenalkan seperti akaun simpanan, akaun semasa, kad kredit, takaful dan sukuk. Jika orang bukan Islam sudah mula menguasai cabang undang-undang syariah, petanda ke arah keharmonian undang-undang sivil sudah jelas menampakkan sinarnya.

Semua ini mestilah bermula dengan asas ilmu. Penggabungan sistem sivil dan syariah akan hanya menampakkan hasilnya jika semua pengamal undang-undang terus mempelajari, memahami dan ingin mengamalkan kedua-dua bidang-sivil dan syariah.

Universiti Islam Antarabangsa Malaysia (UIAM), misalnya, sudah lama merintis usaha ke arah pengharmonian undang-undang sivil dan syariah. Sukatan pelajaran bagi pelajar Kuliyyah Undang-Undang digubal dengan mantap untuk melengkapkan bakal hakim dan peguam yang terlatih dalam semua aspek perundangan.

Pendek kata, pelajar jurusan undang-undang perlu didedahkan dengan skop ilmu perundangan yang holistik dan universal. Prinsip keadilan sejagat menguasai segenap minda dan perlakuan. Perjuangan sebagai pegawai keadilan adalah yang lebih utama daripada menang bicara kes anak guam. Mencapai keadilan sebenar dapat diperolehi melalui usaha meletakkan hak kepada mereka yang berhak.

Bagi tujuan ini, mereka yang sudah lama berkecimpung dalam bidang undang-undang perlu bersikap terbuka dan berfikiran positif. Sudah tiba ketikanya, kita tidak lagi mengehadkan pengetahuan undang-undang kepada satu cabang sistem sahaja. Hakim mahkamah sivil mesti mendepani isu ini dengan berusaha memahami sistem perundangan syariah dengan lebih serius dan terperinci.

Peguam-peguam sivil yang bijaksana perlu terus menghormati undang-undang syariah. Manakala pengamal undang-undang syariah pula meneruskan usaha mendalami sistem perundangan sivil termasuk menyerapnya dalam amalan perundangan asalkan ia tidak bercanggah dengan al-Quran dan Sunnah. Apa yang lebih penting ialah maqasid (objektif) syariah dapat dicapai. Keharmonian undang-undang ialah matlamat kita.

Alangkah hebatnya jika semua peguam, mampu dan layak berhujah isu yang melibatkan undang-undang syariah dan sivil. Sudah tentulah tidak timbul lagi kes-kes tertunggak yang menimbun di mahkamah akibat pertikaian dan konflik yang mencengkam bidang kuasa siapa dan di mana.

Cadangan ini lahir daripada bekas penjawat tertinggi sistem kehakiman negara. Jika kita-penggubal dasar, ahli politik, pengamal undang-undang dan rakyat terbanyak tidak mahu mendengar saranan Ketua Hakim Negara, nasihat siapakah lagi yang harus kita dengar?

Pertikai Fatwa Untuk Jatuhkan Kredibiliti Islam

SEJAK kebelakangan ini pelbagai pihak dengan lantang mempertikaikan fatwa yang dibuat Majlis Fatwa Kebangsaan atau Majlis Fatwa Negeri-Negeri. Malah, hasrat Majlis Fatwa itu untuk membuat fatwa tertentu juga sering dicemuh dan diperlekehkan.

Ia terbukti apabila Majlis Fatwa Kebangsaan membuat ketetapan baru-baru ini yang mengharamkan pengkid iaitu wanita yang menyerupai lelaki sama ada dalam bentuk penampilan atau berpakaian. Begitu juga halnya apabila pengumuman dibuat bahawa Majlis Fatwa Kebangsaan akan mengeluarkan fatwa mengenai hukum senaman yoga.

Pelbagai pihak termasuk institusi, orang perseorangan sama ada Islam atau bukan Islam memperkatakan mengenai tindakan Majlis Fatwa ini. Tindakan ini sebenarnya adalah kesinambungan usaha menjatuhkan kredibiliti Majlis Fatwa dan institusi Islam yang lain.

Ia berikutan Mahkamah Persekutuan membuat penghakiman bahawa institusi fatwa adalah sah di sisi Perlembagaan Persekutuan baru-baru ini dalam kes Sulaiman Takrib lawan kerajaan Terengganu dan Kahar Ahmad melawan kerajaan Selangor dan dua lagi. Keputusan sebulat suara Mahkamah Persekutuan, adalah mahkamah tertinggi dalam negara ini menjelaskan kedudukan fatwa di negara ini dan tidak perlu dipertikaikan lagi selepas itu.

Bagi orang bukan Islam, hormatilah institusi agama Islam kerana ia adalah badan sah di sisi undang-undang. Sebagaimana orang bukan Islam tidak mahu orang Islam mengganggu agama mereka, mereka juga hendaklah tidak mengganggu agama Islam apatah lagi badan itu ditubuhkan atas lunas yang sah dan diiktiraf undang-undang.

Institusi Fatwa bukan ditubuhkan selepas merdeka tetapi sudah lama wujud walaupun sebelum zaman penjajahan lagi dan selama ini fatwa berjaya memberi panduan kepada orang Islam mengamalkan agama mereka.

Orang bukan Islam tiada hak mempersoalkan perkara ini. Apatah lagi Islam adalah agama Persekutuan dan diberikan kedudukan istimewa dalam perlembagaan.

Hal ini dapat kita lihat apabila orang bukan Islam pun begitu keras membantah fatwa ini walhal fatwa itu tidak akan mengikat mereka. Apakah motif sebenar mereka melakukan sebegini?

Begitu juga halnya dengan orang Islam. Tingkatkan pengetahuan ilmu agama sebelum membuat sesuatu kenyataan. Janganlah mendahului ulama dalam urusan agama. Orang yang tidak berkelayakan dalam bidang agama tidak harus mempertikaikan fatwa yang sah dibuat mengikut lunas agama dan undang-undang negara.

Lajnah Hak Asasi Manusia DPPNK begitu kesal apabila dikatakan Majlis Fatwa perlu menumpukan perhatian kepada perkara lain yang lebih mustahak berbanding hukum senaman yoga yang mana telah diharamkan oleh Majlis Fatwa pada 21/11/2008. Walau pun Majlis Fatwa telah mengharamkan yoga namun ada cakap-cakap sindiran daripada orang Islam sendiri yang mempertikaikan fatwa berkenaan dengan alasan mereka mengamalkan yoga hanya untuk kesihatan dan sedikitpun tidak terlintas menyamakannya dengan ritual hindu.

Mungkin sebagai pengikut yoga mereka mengatakan ia hanyalah suatu senaman dan tidak lebih daripada itu. Tetapi tahukah kita apakah makna mantera yang dibacakan itu. Adakah suatu jaminan mantera itu tidak menyekutukan Allah?

Ada pula yang mengatakan mereka tidak membaca mantera tetapi hanya melakukan senaman. walau pun sekiranya mereka tiada membaca apa-apa mantera namun adalah mereka faham makna dan rahsia setiap pergerakan yang mana menyamai posisi duduk tuhan hindu??Dalam keadaan ini pun kita perlu sedar adakah perbuatan kita itu suatu manifestasi kepada penafian ketauhidan kepada Allah? Inilah yang dikaji oleh Jawatankuasa Fatwa dan biarkanlah fatwa itu dibuat mengikut keilmuan ulama.

Apakah perkara lain yang lebih mustahak lagi berbanding perkara yang menyentuh akidah orang Islam. Sekiranya senaman yoga itu adalah haram di sisi Islam kerana mensyirikkan Allah, maka betapa baik pun amalan seseorang itu, ia sudah pasti tidak diterima Allah. Hal yang sedemikian memberi implikasi amat besar kepada orang Islam.

Bagi fatwa berhubung dengan pengkid pula, adalah jelas setiap kebebasan itu ada batasannya. Hujah yang menyatakan pengkid ini berhak dan bebas memilih jalan hidup mereka sebenarnya tidak bertepatan dengan hukum syarak.

Undang-undang Islam membataskan pergaulan lelaki dan wanita, cara pemakaian dan perwatakan. Tidak harus timbul isu naluri, syahwat dan sebagainya mengatasi hukum syarak. Lunas agama ini ditentukan dan adalah menjadi tanggungjawab Jawatankuasa Fatwa memperbetulkan keadaan mengikut kuasa yang diberikan kepadanya oleh undang-undang.

Dalam membuat sesuatu fatwa, Jawatankuasa Fatwa membuat kajian terperinci terlebih dulu. Suatu kertas cadangan dibuat dan dikaji oleh tokoh agama dan golongan profesional sering kali dipanggil untuk membantu Jawatankuasa Fatwa mengeluarkan fatwa.

Pada masa sama, persoalan yang ditimbulkan itu seolah-olah menggambarkan Majlis Fatwa hanya membuat ketetapan mengenai hal remeh-temeh. Buatlah kajian terlebih dulu sebelum membuat sesuatu kenyataan.

Sebenarnya Majlis Fatwa sudah membuat pelbagai ketetapan merangkumi aspek perubatan, sosial, kesihatan, ekonomi dan pentadbiran. Ia jelas menunjukkan Majlis Fatwa menjalankan amanahnya dengan baik dan membincangkan permasalahan dihadapi orang Islam.

Dalam banyak keadaan juga pakar dipanggil untuk membantu Majlis Fatwa memberikan fatwa yang tepat. Selama ini Majlis Fatwa berjaya menyelesaikan banyak permasalahan umat Islam di negara ini. Memang tidak dinafikan, wujud perubahan fatwa dalam beberapa perkara yang diputuskan tetapi ia bukan menunjukkan kejelekan anggota Majlis Fatwa berkenaan.

Ia lebih manifestasi bahawa syariat Islam itu sesuai sepanjang zaman dan boleh disesuaikan mengikut keadaan semasa tanpa menggadaikan perkara asas yang disepakati.

Walaupun Majlis Fatwa berjaya menyelesaikan banyak permasalahan umat Islam, ada juga golongan yang masih tidak sedar kejayaan ini dan mentertawakan sesuatu fatwa. Mereka mengambil contoh fatwa pengharaman rokok dikeluarkan beberapa tahun lalu tetapi masih ramai yang merokok.

Dalam hal yang demikian adakah Majlis Fatwa patut berhenti membuat fatwa? Kita ambil perbandingan jika seorang doktor membedah seorang pesakit dan pesakit itu mati, adakah doktor perlu berhenti membedah pesakit?

Begitu juga kisahnya apabila Ahli Parlimen membuat undang-undang dan undang-undang itu gagal dipatuhi oleh rakyat. Adakah Ahli Parlimen perlu berhenti membuat undang-undang? Tentulah jawapannya tidak, begitu juga dengan fatwa. Mufti tidak perlu berhenti mengeluarkan fatwa.

Sebenarnya fatwa saja tidak menjamin kesejahteraan umat. Seluruh jentera pentadbiran kerajaan perlu memadu usaha memastikan sesuatu fatwa itu diikuti sama ada melalui pendidikan, pelaksanaan dan penguatkuasaan.

Oleh yang demikian Lajnah Hak Asasi Manusia DPPNK meminta semua orang sama ada Islam atau bukan Islam agar menghormati Majlis Fatwa yang mempunyai kuasa membuat fatwa. Mufti juga mempunyai tanggungjawab untuk menasihati sultan dalam perkara mengenai agama Islam.

Mempertikaikan mufti samalah ertinya mempertikaikan sultan yang berkenan melantik mereka.

Jagalah sensitiviti umat Islam, hormatilah orang Islam yang menjadi sendi kepada kekuatan negara. Memperlekehkan institusi agama Islam yang diketuai oleh Raja-Raja Melayu sudah tentu memberi impak kepada Raja-Raja Melayu juga.

Institusi Fatwa adalah sebuah institusi yang bebas daripada pengaruh politik dan bertanggungjawab terus kepada Raja-Raja Melayu.

Obama...alat Yahudi

Disini saya petik dari sebuah artikel di Internet untuk dikongsi bersama berhubung dengan lantikan seorang Yahudi bernama RAHM EMANUEL sebagai White House Chief of Staff oleh Obama (US President). Beliau mempunyai dual kerakyataan, US dan Isreal. Maaf artikel ini dalam bahasa English.

A MOSSAD SPY
TO RUN THE WHITE HOUSE
The Zionist Control Of America
By Brother Nathanael Kapner, Copyright 2008

“RAHM EMANUEL WILL KICK ASS & TAKE NAMES” boasted a Jewish supporter of Emanuel to the Chicago Sun Times on November 6 2008, referring to Emanuel’s role as Obama’s White House Chief of Staff.

But the Zionist Jew, Rahm Israel Emanuel, who is a dual Israeli/US citizen, will do much more than “kick ass & take names.” Emanuel will act as an effective spy in the White House for the Mossad, Israel’s intelligence agency. With Emanuel running the White House, Mossad HQ will enjoy an unprecedented direct flow of America’s highest level national security information.

Emanuel’s connections to the Mossad began at birth in 1959. Rahm Emanuel is the son of Israeli-born physician, Benjamin Emanuel, who passed secret codes for Menachim Begin’s Israeli terrorist group known as the Irgun. “Secret codes” are the province of the Mossad, and the Mossad, only.

WORKING FOR THE JEWISH LOBBY in 1980, the youthful & ambitious Rahm Emanuel took an active role in unseating the Pro-Palestinian Illinois Congressman, Paul Findley, whom the Jewish Lobby wanted removed from office. Emanuel was installed as the Finance Director for the Democrat & Jew, David Robinson, funneling millions of Jewish dollars into his campaign, successfully unseateding the long-serving Findley.

Ever since, Emanuel has been among the insiders of the Jewish Lobby. One of Emanuel’s ‘Gentile’ stooges is the former Special Middle East negotiator, Dennis Ross. The Pro-Israel Ross accompanied Obama along with Emanuel on his trip to Israel in July of 2008. In October of 2008, Ross endorsed Obama, an obvious prelude to a future advisory role for this Emanuel-sponsored careerist.

THE FBI FILE ON EMANUEL

RAHM EMANUEL WAS FINGERED as a Mossad Agent by the late FBI counter-terrorism Assistant Director FBI agent, John O’Neill. Later, O’Neill was forced to retire after being set up in a smear operation.

O’Neil and another FBI agent, who still works for the bureau but must remain nameless, discovered that Emanuel, a “special adviser” to Clinton, acted as the liaison to former Israeli Prime Minister, Benjamin Netanyahu, in operating an espionage and blackmail operation against the Clinton White House.

O’Neill and the agent discovered that Emanuel had recruited Israeli Mossad agent, Monica Lewinsky, to enter the Clinton White House as an intern and then seduce President Clinton for the purpose of espionage and blackmail in order to sink Clinton’s proposed Middle East peace deal.

In sworn testimony before the Office of Independent Counsel, Monica Lewinsky stated:

President Clinton suspected that a foreign embassy was tapping his telephones and proposed a cover. He told me that if I was ever questioned, I should say that we knew our calls were being monitored and that the phone sex was just a put on.” View Entire Story Here, Here, & Here.

The FBI investigation of Emanuel became part of a file code-named the Mega File. “Mega” is a reference to a top-level Mossad agent in the Reagan administration who was said to have run a number of Israeli agents. “Mega” also refers in FBI terminology to shared information between the Mossad & the CIA.

– We’ve Got The Goods On The Zionist-Jewish “Mole” Emanuel –
Let’s Now Tell The World!

Abdul Razak Bebas...

Pagi ini kita dikejutkan dengan Pembebasan Razak Baginda @ tuduhan bersubahat membunuh Altantuya, Tahniah diucapkan pada Ketua Hakim yang baru kerana mencipta kejayaan pertama melegakan bos mereka Datuk Seri Najib selaku bakal Presiden Umno. manakala 2 anggota UTK itu dipinta membela diri, kini timbul pula persoalan, Siapa yang arahkan mereka jika Razak baginda tidak bersubahat?

Adalah mustahil bagi anggota UTK selaku anggota pengiring Timbalan Perdana Menteri itu untuk menembak dan mengebom dengan BOM C4 pada tubuh pada gadis Monggolia yang mereka tak kenali .Yang ditembak dan diletupkan itu pula adalah orang yang terlibat dalam urusan urusniaga pembelian Kapal Selam dan Jet Sukhoi bersama Razak Baginda individu yang disegani oleh pasukan keselamatan negara. Apakah mereka anggota yang terlatih dengan disiplin dan patuh kepada ketuan akan suka suka meletupkan badan seorang gadis? kalau bukan Razak baginda siapa yang arahkan? Panglima Tentera ke? Menteri Pertahanan ke? Isteri Timbalan Perdana Menteri ke? ataupun Presiden Rusia @ CIA @ KGB??. Amat Mustahil jika mereka bertindak secara bersendirian dan amat mustahil untuk mereka menghilangkan data imigresen bersendirian dan amat lagi mustahil untuk mendapat akses mengeluarkan BOM C4 secara bersendirian. Dengan pembebasan Razak Baginda lebih menimbulkan banyak persoalan dari penyelesaian.persoalannya kini atas arahan Siapa?

Maka benarlah dalam telahan saya sebelum ini, 2 anggota UTK ini menutup wajah mereka sepanjang perbicaraan adalah satu bentuk rancangan terperinci. Mustahil wajah mereka di tutup sepanjang perbicaraan jika tiada arahan. selalunya wajah tertuduh hanya ditutup hanya ketika kes tahanan Reman. malah wajah mereka bukan sahaja ditutup dengan pakaian mereka tetapi pelbagai corak topeng yang dibekalkan Polis. Media massa juga tak pernah menayangkan wajah mereka berbanding kes2 jenayah berprofil tinggi yang terdapat di Malaysia. cuma yang tidak ada dipakai adalah topeng wajah Najib aja. betulkah ramalan saya sebelum ini Identiti mereka akan ditukar selepas perbicaraa selesai, paling tidakpun mengapa wajah mereka tidak dipamerkan untuk orang ramai membantu siasatan sebagaimana kes nurin jaslin?? dan wartawan tempatan tidak membuat kajian atau rencara tentang profil hidup penjenayah sebagaimana kes mona fendi. atau takut takut wajah mereka dipadankan dengan gambar Najib dan Isterinya rosmah ditempat tempat tertentu? agak Mustahil juga Akhbar Malaysia yang begitu cekap tidak mempunyai rekod gambar tertuduh lebih-lebih lagi dah 2 tahun lebih perbicaraan ini berlangsung.mungkin juga jabatan Polis pun telah kehilangan rekod gambar mereka. jika dalam kes nurin anggota polis boleh mengedarkan gambar bedah siasat lengkap dengan gambar terung tertusuk di kemaluan adik malang itu adalah mustahil jika mereka tidak dapat menelinap keluar gambar kedua-dua tertuduh melainkan sudah ada perancangan diperingkat atasan untuk memadamkan rekod kedua-duanya. Mungkin Najib sudah merancang dari awal lagi peranan "kambing Hitam" yang perlu ada untuk melepaskan golongan atasan yang terlibat termasuk Najib. tapi mereka terlupa dengan keputusan Mahkamah hari ini lebih Banyak persoalan timbul.

Tahniah diucapkan kepada ketua Hakim yang baru berlagak dirinya bersih dari Rasuah. Seolah-olah dirancang pembebasan abdul razak pada hari itu disambut dengan jamuan besar-besaran di perkarangan mahkamah tinggi ...walaupun jamuan aidilfitri mahkamah...Tahniah Dato Zaki Tun Azmi anda berjaya melakukan reformasi Kehakiman yang pertama.